متن قطعنامه پایانی این تجمع به شرح زیر است:
وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ
در آستانه سالروز تأسیس سازمان تأمین اجتماعی در حالی که بیش از 60 سال از شکل گیری و حیات سازمان می گذرد، آمارها نشان می دهد که بیش از 50 درصد جمعیت کشور تحت پوشش این سازمان قرار دارد. نیمی از جمعیت کشور برای پوشش ریسک موضوعات مهمی مثل بازنشستگی، از کارافتادگی، فوت و درمان چشم به حمایت این سازمان دارند و برای جمعیتی به فراوانی سه میلیون و دویست هزار خانواده این سازمان باید هزینه معیشت و درمان را تأمین کند و برای بیش از 13 میلیون خانواده باید درمان را تأمین و برای پوشش تعهدات بلند مدت دارای توانایی اقتصادی بالقوه باشد و در آینده آنها را تأمین کند. این حجم تعهدات هر مسئولی را با توجه به ابعاد تعهدات و برزگی جمعیت ِمخاطب، به فکر فرو می برد و قطعاً او را به اینکه نباید در فرآیند کار هیچ خللی به آن وارد شود، راهبَری می کند. بدون تردید نسیم در این سازمان حکم طوفان برای سایر سازمانها دارد. بزرگی عملیات با توجه به بودجه این سازمان در یک فرایند درآمد ـ هزینه نزدیک به 245 هزار میلیارد را شامل می شود که هر اندیشمندی را به فکر فرو می برد که اگر به هر دلیلی امکان تأمین منابع فراهم نشود و ما به ازاء آن امکان تحقق هزینه خصوصاً در حوزه مستمری ها نباشد چه عواقب و پیامدهایی را می توان انتظار داشت؟
به همین جهت ما در سالروز تأسیس سازمان توجه جدی مسئولان کشور و حاکمیت را به دغدغه های امروز و فردای سازمان جلب می کنیم و با این تذکر اعلام می کنیم :
1. سازمان تأمین اجتماعی و مسائل مربوط به مشکلات این سازمان باید یکی از بزرگترین دغدغه های مجلس، دولت و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باشد.
2. پرداخت بیش از 6 هزار میلیارد تومان مستمری و نزدیک به 2 هزار میلیارد تومان هزینه درمان باید محقق شود. هر گونه تأخیر و کمبود باعث بروز حوادث ناگواری می شود که همه دستگاههای متولی را می تواند به خود مشغول کند.
3. سهم دولت در هزینه های جاری از بابت تعهدات قانونی 25درصد بودجه سازمان را به خود اختصاص می دهد که تعلل در پرداخت، سازمان را امسال بیش از پیش دچار چالش نقدینگی می کند. ما به طور جد از رئیس جمهور و سازمان برنامه و بودجه خواستاریم که موضوع پرداخت بدهی دولت را بسیار جدی تلقی کنند.
4. تأخیر معنی دار پرداخت تعهدات درمان به مراکز طرف قرارداد برای جامعه گیرنده و فروشنده خدمت مشکل ساز شده و برخی تهدید به قطع همکاری می کنند. ما از دولت و وزارت بهداشت و درمان انتظار داریم که در خصوص پوشش خدمات و تجهیزات و دارو همه تلاش خود را بکار گیرند و اجازه لغو یا محدودیت ارائه خدمات را به هیچ کس ندهند.
5. انتصاب جناب آقای دکتر سالاری بعنوان مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی از سوی آقای دکتر شریعتمداری را به فال نیک می گیریم و ابراز امیدواری می کنیم که در یک تعامل پویا با وجود نیروهای کارشناس و دلسوز سازمان و همچنین همکاری سایر گروه های اجتماعی و دولت بتوانیم از این دوران پُر مخاطره به سلامت عبور کنیم. لذا جامعه بیمه شده، کارگران و بازنشستگان آمادگی دارند که نهایت همکاری خود را با مدیریت جدید سازمان داشته باشند.
6. بانک رفاه کارگران دارای مالکیت خصوصی بوده و از نظر ما امکان واگذاری آن وجود ندارد. لذا ما از دولت، وزارت اقتصاد و بانک مرکزی می خواهیم که موضوع بانک رفاه را از سایر بانکها جدا کند چرا که این بانک صرفاً باید خدمات خود را به کارگران و تأمین اجتماعی ارائه دهد.
7. شستا و ذخایر سازمان، همه ی دارائیها و پس انداز بیمه شدگان است. هرگونه تغییر در این دارائیها اولاً باید با حفظ ارزش باشد؛ ثانیاً تصمیم گیری در خصوص سبد دارائیها صرفاً باید در حوزه کارشناس سازمان با حضور شرکای اجتماعی صورت بگیرد. لذا هیچ امکانی را برای دخالت دیگران در سرنوشت این دارائیها مجاز نمی دانیم.
8. قانون ساختار نظام جامع تأمین اجتماعی از سال 1383 و اصلاحات بعدی آن به شدت به استقلال و نقش شرکای اجتماعی در آن آسیب زده است به نوعی که تقریباً دولت قیم بلامنازع سازمان شده است. طرح اصلاح ماده 17 قانون مذکور با هدف اداره سازمان به شکل سه جانبه گرایی امروز در مجلس شورای اسلامی با قید دو فوریت مطرح شده است؛ ما از نمایندگان، هیأت رئیسه و شخص آقای دکتر لاریجانی انتظار داریم برای اینکه بتوانیم به بقاء و حیات سازمان در آینده امیدوار باشیم هر چه سریعتر آنرا در دستور کار مجلس محترم قرار داده و به آن رأی مثبت دهند.
9. همسان سازی حقوق بازنشستگان بیش از یک دهه است که جزو مطالبات بازنشستگان می باشد. متأسفانه در سایر صندوق ها این طرح اجرا ولی در سازمان تأمین اجتماعی این طرح استخوان لای زخم مانده است؛ لذا مصرانه خواستار اجرایی شدن همسان سازی حقوق بازنشستگان همانند سایر صندوق های کشوری و لشکری می باشیم.
در پایان ما اعلام می کنیم که حیات سازمان و ارائه خدمات آن به بیمه شدگان خط قرمز ماست و در هر شرایطی از آن پاسداری و حفاظت می کنیم و اطمینان می دهیم که اگر خطری برای آن ایجاد شود با تمام توان و قدرت برای حفظ آن خواهیم کوشید و ایستادگی خواهیم کرد.